Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αφιέρωμα: Tomb Raider: H πορεία μέσα στο χρόνο

Μια συνοπτική ματιά στην ιστορία της διάσημης σειράς
        Η πορεία της σειράς Tomb Raider χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακές διακυμάνσεις.

Tomb Raider (2011)
Tomb Raider: The Angel of Darkness
Tomb Raider: The Last Revelation
Είναι μία από τις λίγες σειρές στην ιστορία των Videogames που κατάφερε από τη μία να αποθεώσει τους δημιουργούς της και, από την άλλη, να τους οδηγήσει στην πλήρη καταστροφή. 
Παρά τις διακυμάνσεις και τη φθορά των τελευταίων χρόνων, η σειρά παραμένει μία από τις διασημότερες του χώρου, με την πρωταγωνίστριά της να δανείζεται τη φήμη κινηματογραφικών αστέρων, να δημιουργεί μια παράλληλη αγορά γεμάτη gadgets, toys, φιγούρες κ.ά. και, φυσικά, να «χρωματίζει» πικάντικα τις φαντασιώσεις χιλιάδων εφήβων.
  • Η γέννηση ενός (σέξι) θρύλου.
Έχουν περάσει περί τα 15 χρόνια από τότε που η διάσημη κυνηγός θησαυρών έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της στο πρώτο Tomb Raider της Core Design. Πίσω στα 1996, ο τίτλος έκανε την εμφάνισή του αρχικά στο Saturn και το PC και λίγο αργότερα στο PlayStation, το οποίο την ανέδειξε, κλέβοντας με τη σειρά του λίγη από τη δόξα της.
Ο τίτλος σημείωσε πολύ γρήγορα επιτυχία, σπάζοντας σε πολλά επίπεδα τα στερεότυπα της εποχής. Καταρχήν, απέφυγε τη χρήση κάποιου άνδρα πρωταγωνιστή και, παράλληλα, έριξε το βάρος της στους γρίφους και την εξερεύνηση και λιγότερο στις μάχες. Αυτή η «έλλειψη» καθαρόαιμης δράσης αποτελούσε μια πνοή ανανέωσης στο χώρο των Videogames και βοήθησε τον τίτλο να κερδίσει τις εντυπώσεις.
Η επιτυχία ήταν τέτοια που δεν χρειάστηκε παρά ένας περίπου χρόνος για να κυκλοφορήσει το πρώτο sequel, το Tomb Raider II, το οποίο κατάφερε να βελτιώσει σημαντικά τον προκάτοχό του.

Την εμφάνισή τους έκαναν τα πρώτα οχήματα της σειράς, το καλύτερο σύστημα save, καθώς και πολλές νέες κινήσεις που επέτρεπαν μεγαλύτερη ευελιξία στη Lara. Φυσικά βελτιώσεις δέχθηκε και ο τεχνικός τομέας και κυρίως το μοντέλο της πρωταγωνίστριας, που εμφανίζονταν πολύ πιο φυσικό και λιγότερο «τετράγωνο» στα επίμαχα σημεία του.
Αναμενόμενα, ο τίτλος σημείωσε τρομακτική επιτυχία, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα για τη δημιουργία μιας νέας επικής σειράς.
Η Core δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη και ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε τον τρίτο τίτλο, το Tomb Raider III: Adventures of Lara Croft. Ο τίτλος δεν πρόσφερε σημαντικές προσθήκες στη σειρά, με το gameplay να πατάει πολύ στους προηγούμενους τίτλους, προσφέροντας μικρές αλλαγές.
Παρά την έλλειψη πρωτοτυπίας και τα πρώτα αρνητικά σχόλια για το χειρισμό του, το Tomb Raider III: Adventures of Lara Croft, κατάφερε να σημειώσει μεγάλη επιτυχία, ενώ πολλοί το θεωρούν ως το καλύτερο της πρώτης τριλογίας.
 
Tomb Raider: Legend
Η σειρά αποτέλεσε τη βάση και για αρκετές κινηματογραφικές παραγωγές.
Toby Gard: Δημιουργός της Lara
Το Tomb Raider: The Last Revelation κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά, το 1999, και παρά το ότι πρόσφερε ελάχιστα στο επίπεδο της εξέλιξης, κατάφερε να κερδίσει κοινό και κριτικούς, χάρη στην ατμόσφαιρά του, τον προσεγμένο σχεδιασμό του και το φινάλε του που προκάλεσε έντονα ερωτήματα.
Οι λίγες επουσιώδεις αλλαγές στο gameplay μπορεί τότε να μην θεωρήθηκαν ως ένδειξη μελλοντικών προβλημάτων, αλλά πλέον γνωρίζουμε ότι αποτέλεσαν το βασικό λόγο για την κατάληξη της ομάδας ανάπτυξης και την αναστάτωση που προκάλεσε σε όλο το franchise.
Οι ενδείξεις αυτές άρχισαν να γίνονται περισσότερο ορατές με την κυκλοφορία του Tomb Raider Chronicles, το οποίο κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2000. Η ουσιαστική έλλειψη καινοτομίας στο gameplay, αλλά και τα πολλά προβλήματα στην έκδοση για τα PC, έφεραν μέτριες βαθμολογίες (αν και υπήρχαν και εξαιρέσεις).
Τα πράγματα χειροτέρεψαν με τον επόμενο τίτλο, το Lara Croft Tomb Raider: The Angel of Darkness που κυκλοφόρησε το 2003, σηματοδοτώντας ταυτόχρονα το ντεμπούτο της σειράς στο νέο PlayStation 2.
Δυστυχώς για την Core και τη σειρά την ίδια, ο τίτλος ήταν πραγματικά κακός, με τραγική κάμερα και απαράδεκτο σύστημα χειρισμού, που αγνοούσε επιδεικτικά τις εξελίξεις που είχαν σημειωθεί στο συγκεκριμένο τομέα τα προηγούμενα χρόνια.
Θεωρείται μέχρι και σήμερα ένα από τα πιο μελανά σημεία της σειράς και είναι ο τίτλος που πυροδότησε τις εξελίξεις που οδήγησαν στο ουσιαστικό κλείσιμο της Core και την ανάθεση της ανάπτυξης της σειράς σε μια άλλη ομάδα, τη γνωστή Crystal Dynamics.
Η τελευταία κλήθηκε να βγάλει ουσιαστικά το φίδι από την τρύπα και τη σειρά από τον φαύλο κύκλο που είχε εισέλθει.
  • Η αναγέννηση
Χρειάστηκαν περίπου τρία χρόνια για να καταφέρει η Crystal Dynamics να κάνει το όραμά της πραγματικότητα. Όταν ο τίτλος κυκλοφόρησε το 2006, ο ειδικός Τύπος εξέφρασε την ανακούφισή του για το αποτέλεσμα.
Το Lara Croft Tomb Raider: Legend κατάφερε να βάλει τη σειρά στον ίσιο δρόμο, προσφέροντας ένα σύγχρονο σύστημα χειρισμού που αναδείκνυε την ευελεξία της ηρωίδας. Υπήρχαν φυσικά και παράπονα, κυρίως για τη διάρκεια του τίτλου και το σύστημα μάχης, αλλά σε γενικές γραμμές, η προσπάθεια της Crystal Dynamics κρίθηκε ως επιτυχημένη.
Ύστερα από μια σύντομη παρένθεση με την κυκλοφορία του Tomb Raider: Anniversary, ενός remake του πρώτου Tomb Raider από την Crystal Dynamics, η ομάδα ανάπτυξης επέστρεψε με το Tomb Raider: Underworld.
 
Tomb Raider I
Tomb Raider: Anniversary
Tomb Raider III: Adventures of Lara Croft
Ο τίτλος εντυπωσίασε χάρη στον προσεγμένο τεχνικό του τομέα, το πιο ελεύθερο gameplay του, τους γρίφους και το σχεδιασμό των επιπέδων, αν και πολλοί παραπονέθηκαν και πάλι για το σύστημα μάχης, αλλά και την κάμερα, που πολλές φορές επέλεγε περίεργες γωνίες. Παρά τις θετικές εντυπώσεις, ο τίτλος δεν κατάφερε να σημειώσει άμεσα τις πωλήσεις που ήθελε η Eidos, κάτι που τελικά έκανε το 2009.
Ύστερα και από την κυκλοφορία του Underworld, η Crystal Dynamics αποφάσισε να πειραματιστεί με τη σειρά, η οποία ήδη μετρούσε 9 τίτλους (και μερικά spin-offs). Το πείραμα πήρε τη μορφή ενός downloadable τίτλου για το Xbox 360, το PS3 και το PC (και το iPhone), ο οποίος έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Lara Croft and the Guardian of Light.
Η πρώτη μεγάλη διαφορά φαίνεται στο ίδιο το όνομα. Λείπουν οι λέξεις Tomb Raider, σε μια προσπάθεια να διαχωριστεί ο τίτλος από τη βασική σειρά. Ο διαχωρισμός ήταν μάλλον αναγκαίος, καθώς το The Guardian of Light δεν ακολουθεί την πεπατημένη της σειράς, αλλά υιοθετεί μια σταθερή ισομετρική κάμερα και gameplay που θυμίζουν (πολύ) ελαφρά το Diablo και τους κλώνους του.
Φυσικά, ο τίτλος δεν είναι RPG, καθώς εξακολουθεί να χρησιμοποιεί platform μηχανισμούς, αλλά στρέφει την προσοχή του στις μάχες και, φυσικά, στους παραδοσιακούς γρίφους.
Το κυριότερο όμως χαρακτηριστικό του είναι το co-op mode του, που αλλάζει σημαντικά τα επίπεδα, προσφέροντας μια αρκετά ξεχωριστή εμπειρία από το single-player.
Το The Guardian of Light αποτελεί ίσως την καλύτερη εισαγωγή για το επόμενο Tomb Raider της Crystal Dynamics, έναν τίτλο που ανακοινώθηκε πριν από λίγο καιρό.
Αν και οι πληροφορίες για αυτόν είναι ελάχιστες, έχει γίνει ήδη γνωστό ότι το νέο Tomb Raider θα είναι τελείως διαφορετικό από τα προηγούμενα επεισόδια της σειράς. Καταρχήν η ίδια η Lara εμφανίζεται τελείως διαφορετική, καθώς η ιστορία εκτυλίσσεται στα νιάτα της.
Οι πληροφορίες μιλούν για open-world τίτλο, με τη Lara να βρίσκεται αβοήθητη σε ένα νησί στο οποίο προσπαθεί να επιβιώσει. Θα υπάρχει σύστημα ικανοτήτων που θα «ξεκλειδώνει» πρόσθετες κινήσεις, ενώ θα υπάρχει και έμφαση στις μάχες, οι οποίες θα χαρακτηρίζονται από ένα σύστημα ελεύθερης σκόπευσης.
 
Tomb Raider II: Starring Lara Croft
Tomb Raider: Underworld
Παρά το ότι οι πληροφορίες για τον νέο τίτλο είναι ελάχιστες, γίνεται σαφές ότι η Crystal Dynamics έχει λάβει το μήνυμα που απέτυχε να διαβάσει η Core πριν από αρκετά χρόνια.
Βλέποντας ότι τα δύο προηγούμενα Tomb Raider δέχθηκαν καλές κριτικές, αλλά δεν σημείωσαν εκπληκτικές πωλήσεις, προσπαθεί να ανανεώσει και πάλι τη σειρά, αναζητώντας τη χρυσή τομή μεταξύ της πρωτοτυπίας και του διασκεδαστικού gameplay.
Τα στοιχεία που έχουν δημοσιευθεί δημιουργούν ελπίδες για έναν προσεγμένο και ολοκληρωμένο τίτλο, για έναν τίτλο που θα τιμήσει το παρελθόν, χωρίς να το αντιγράψει.
Το Authority ελπίζει ότι ο νέος τίτλος δεν θα αναλωθεί μόνο στις μάχες ή στην εξερεύνηση. Θα προσπαθήσει να ξεφύγει από τη μονοτονία των παραδοσιακών γρίφων με το ατελείωτο σπρώξιμο διαφόρων blocks και θα προσφέρει μια ολοκληρωμένη ιστορία άμεσα συνυφασμένη με το gameplay, όπως περίπου κατάφερε να κάνει το Uncharted της Naughty Dog.
Το Authority επίσης ελπίζει ότι το open-world στοιχείο δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη για το σχεδιασμό του τίτλου, καθώς πολλοί open-world τίτλοι αναλώνονται στη δημιουργία του κόσμου και ξεχνούν το περιεχόμενο.
Ό,τι και αν προσφέρει πάντως, το νέο Tomb Raider δείχνει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Δείχνει έτοιμο να κάνει το επόμενο βήμα τόσο για τη σειρά όσο και για το είδος γενικότερα, ακολουθώντας μάλιστα τη δύσκολη οδό της πλήρους μεταμόρφωσης.
Το ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ δύσκολο να το ξέρει κανείς, αλλά η Crystal Dynamics έχει ήδη δείξει ότι έχει τη θέληση να πειραματιστεί και μάλιστα αρκετά επιτυχημένα. Μένει να δούμε αν αυτή η επιτυχία ήταν τυχαία ή όχι.

Πηγή :  http://www.authority.gr/Ειδικά-Θέματα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Hachiko: A Dog's Story

  Παιδιά η ταινία τα "σπάει " , η ιστορία ξεκινάει με την τυχαία συνάντηση ενός καθηγητή και ενός σκύλου, ο καθηγητής φροντίζει το κουταβάκι ώσπου τελικά αναπτύσσεται μεταξύ τους μια ¨σχέση πίστης - φιλίας και αγάπης " . Στο τέλος η ταινία αφήνει στο θεατή έντονα συγκινησιακά συναισθήματα .  Αξιολόγηση 08 Trailer  http://www.youtube.com/watch?v=rUNQjYe870A&feature=fvsr

Το πιο μικρό αυτοκίνητο

 Το Peel P50 είναι ένα τρόπον τινά αυτοκίνητο, γνωστό εδώ και δεκαετίες, καθώς μπήκε στην παραγωγή το 1962 από την εταιρεία Peel Engineering, που κατάφερε να κατασκευάσει μερικά από τα πιο μικρά αυτοκίνητα στον κόσμο.     Το Peel P50, μάλιστα, κρατά από τότε τα «σκήπτρα» ως το μικρότερο αυτοκίνητο που έγινε ποτέ, με βάρος που δεν ξεπερνά τα 59 κιλά, μήκος 1,37 μέτρα και πλάτος 1,04 μέτρα. Ό,τι πρέπει δηλαδή για να μεταφέρει με άνεση και ασφάλεια στις τρεις ρόδες του τον οδηγό και τα… (λίγα) ψώνια του!     Δημιουργός του ήταν ο Cyril Cannel, ο οποίος οραματίστηκε να κατασκευάσει ένα μικρό αυτοκίνητο πόλης που θα διευκόλυνε το χρήστη στις μετακινήσεις του και θα ήταν εύκολο στο παρκάρισμα, τόσο πολύ μάλιστα που ο οδηγός μπορεί να το μεταφέρει με το χέρι του και το τοποθετήσει όπου θέλει!     Η ταχύτητά του δεν ξεπερνά τα 60 χιλιόμετρα/ώρα, ενώ το design του έλαβε τα καλύτερα σχόλια. Λευκό, κόκκινο ή μπλε, το Peel P50 ξεχωρίζει με το σχεδιασμό του, θ

The Wolverine

  Υπόθεση: